اول دیگران...

...معمولا در جامعه ای رشد و توسعه و پیشرفت،شکل میگیره که،حتما دو تا

اتفاق بیفته،یا شاید بگم که حداقل دو اتفاق،با بررسی جوامع توسعه یافته این

مطلب بهتر روشن میشه،

۱-اینکه تو در خودت ببینی که میتونی و خودباوری داشته باشی و نیروهای

مثبت را در خودت تقویت کنی و راههای رسیدن به هدف را خوب تبیین کنی.

۲ـ(که مهمتر از اولیه) این است که،به دیگران هم حق بدی تا آنها هم به این

تواناییها و خواسته هایشان بیندیشند!و به آرزوهایشان برسند.

   معمولا ما در قسمت اول مشکل نداریم،ولی در بخش دوم خیلی عقب

افتاده هستیم!بطوریکه همواره دیگران در درجه دوم اهمیت قرار میگیرند!!

این نوع نگرش به توسعه و پیشرفت و تکامل انسانی نمی انجامد!

پس هر چه برای خودمان می خواهیم، باید برای دیگران هم بخواهیم...

اساتید ما در دانشگاهها و مراکز دیگر،همیشه دغدغه داشتند که ما مردم،

راه سعادت بشری ، که "محبت" و دوست داشتن دیگران است را، خوب

بیاموزیم ،که البته مشکل امروز جامعه ما هم همین بی توجهی نسبت به

دیگران است!!

زیاد کاری نداریم که سر دیگران چه بلایی میاد،فقط فکر خودمان هستیم وبس

این با روحیه اسلامی منافات دارد....

با وضعی که جامعه ما دارد،شاید فردا ما نیازمند محبت و یاری باشیم....!!!

بهتر است، همدیگر را دوست داشته باشیم.......محمد.