رها بودن

بیاموزیم که در جریان زندگی٬گاه فقط باید رها بود و گاهی باید غیر قابل تغییر ها را پذیرفت و حتی باید مهر بی پایان خداوند را برایشان سپاسگزار بود. 

بسیاری از از اوقات آنگونه نیست که ما انتظار داریم اما درس ها و آمو ختنی های زندگی در تمام  لحظه های آن جاری است.  

بیاموزیم که هرگز برای خواستن آنچه دلمان می خواهد با تعصب به خدا اصرار نکنیم چون بر آنچه پشت هر واقعه پنهان است واقف نیستیم .  

مصائب گاهی میانبری است برای نزدیکی به خدا و سختی ها لازمه تجارب ارزشمندند و باید به دنبال درسی باشیم که در دل این سختی وجود دارد.  

بیاموزیم بی باکانه رها کردن و بسیار سبکبال گشودن...... 

وقتی رها هستیم زندگی چه با شکوه است و کسی همراه با ماست که بسیار تواناتر از ما قادر به گشودن گره های کور است...